Visdag 5 (zondag) is een gewone visdag; mooi weer een beetje wind. Alleen de vis doet wat moeilijk. Het lukt maar steeds net om met 2 boten meer dan 1 grote kist vis te vangen. We zien zat scholen koolvis, maar de verwachte gullen daaronder doen het op de pilker heel slecht. Het beste werkt het om een koolvisje te vangen en deze dan te laten doorzakken tot onder de school. Next best is een grote slug. Het laten doorzakken van een gehaakte koolvis aan een pilker heeft als nadeel dat je veel "lossers" hebt omdat het aas onvoldoende diep geslikt wordt of de vis slecht gehaakt wordt omdat de haken te zeer verstopt zitten in het koolvisje. Na de zoveelste "losser" is Zeepier het zat.

Allereerst wordt de piratenvlag gehezen om te laten weten dat het menens is, maar er wordt door Zeepier tevens overgeschakeld op een afhouder met een aan elkaar haak en dreg waarop de koolvis bevestigd wordt. De haak 10/0 door de bek en een 10/0 dreg in het staarteinde. Waar de kabeljauw nu ook pakt; altijd wordt hij gehaakt. Deze techniek levert direct succes. Na de middag is het tij gekeerd en laat de vis zich bijna niet meer vangen. Op de terugweg vaart Zeepier nog even over een bekend onderwaterbergje waar tot op heden geen vis te zen was. Dit keer is het raak en belanden nog een aantal kabeljauwtjes in de kist.

Op maandag (dag 6) waait het al gelijk hard (5 tot 6 bft) uit het oosten/zuidoosten. Om een uur of acht, net na het ontbijt, zien we alle boten van de nabij gelegen vis-kampen al terug komen omdat ze er af waaien. Onze boten zijn wel traag (diesels), maar wel iets zwaarder waardoor ze niet zo windgevoelig zijn. Vissen is alleen mogelijk tegen de kant van het vaste land denken. Dat betekent dus het Lekafjord over varen tegen fikse golven in. Het is behoorlijk puisterig en we zijn lelijk nat van het overkomende water als we onder het oppertje aan de overzijde zijn. Vissen is daar echter prima mogelijk ondanks dat er niet zoveel stekken zijn.

Hoewel kabeljauw vangen wat lastig is vangen we wel meer Leng en Pollack dan we op Leka in deze tijd van het jaar gewend zijn.

Ondanks de harde wind laat de zon zich niet onbetuigd en hebben we de hele dag de zonnebrillen nodig. Dat is eigenlijke de hele week al het geval en alleen omdat we goed smeren met brandzalf is voorkomen dat de vellen erbij hangen.

Aan het eind van de dag hebben we toch weer een grote kist vis, waardoor Zeepier, Wiegert en George weer een anderhalf uur bezig zijn met vis schoonmaken. Dat moet gebeuren in de open lucht op de snijtafels in de haven. Gelukkig is het laag water er waait de meeste wind daardoor over ons heen. We eten bruine bonen met speklapjes vanavond. Na het eten wordt er voor de koffie en het inpakken van de vis eerst ontstresst door de oudjes. Die hadden wat last van de vloer die volgens hun op en neer ging. Ze zijn gewoon een beetje in geslingerd waardoor ze een beetje last van bewegend vloer hebben.

Vanavond waait het zo hard dat sommige deuren staan te rammelen en de gordijnen in een paar slaapkamers bijna horizontaal in de kamershangen. George is druk in de weer met ducktape om de naden enkieren in het huis dicht te krijgen zodat de gordijnenin de slaapkamers gewoon naar beneden blijven hangen.

Al met al weer twee geweldige dagen.